وارش

ممکن است متوجه دندان‌های اضافی بین دندان‌های خود شده باشید، یا ممکن است کودک‌تان دندان درآوردن را به تاخیر بیاندازد، یا متوجه شده باشید که پس از رویش دندان‌های دائمی، دندان‌هایش شلوغ شده‌اند.

در این صورت توصیه می شود در اسرع وقت به متخصص ارتودنسی مراجعه شود تا اقدامات لازم برای رفع این عارضه انجام شود. آیا می دانید چگونه دندان های اضافی را تشخیص داده و درمان کنید؟ دلایل رشد آنها چیست؟ آیا دندان های اضافی عوارضی ایجاد می کند؟ در این مقاله قصد داریم شما را با این عارضه آشنا کنیم.

هایپردونشیا یا دندان های اضافی چیست؟

هایپردنشیا بیماری است که باعث رشد بیش از حد دندان ها در دهان می شود. گاهی اوقات به این دندان های اضافی چند دندان گفته می شود. آنها در هر یک از مناطق منحنی که دندان ها در فک به هم می رسند رشد می کنند. این ناحیه به قوس های دندانی معروف است. دندان اضافی می تواند دندان شیری یا دندان دائمی باشد.

دندان های اضافی

برای دندان های دائمی، شیوع هیپردنشیا بین 0.1 تا 3.8 درصد است. در دندان های شیری، شایع ترین 0.3-0.6٪ است. هایپردونشیا در زنان دو برابر مردان است.

آشنایی با انواع هایپردنشیا

اگر دندان ها بیش از حد شلوغ باشند، هایپردنشیا می تواند باعث درد شود. دندانپزشکان بسته به شرایط دندان های اضافی را قرار می دهند. دندان های اضافی می توانند "مکمل" باشند و شکل و آناتومی یکسانی با دندان داشته باشند یا در جایی که شکل نامنظم دارند و اغلب کوچکتر از دندان های اطراف هستند، می توانند "شیری" باشند.

دندان های اضافی انواع مختلفی دارند و می توانند در هر قسمتی از فک ایجاد شوند.

مزیودن های فک بالا

دندان های اضافی که در جلوی دهان رشد می کنند، مزیود فک بالا نامیده می شوند.

دیستودنس یا دیستومولار

دندان های اضافی دیستودنس یا دیستومولار نامیده می شوند.

دندان های طبیعی

این نوع دندان ها دندان های شیری اضافی هستند که در بدو تولد در دهان کودک قابل مشاهده هستند.

علائم دندان اضافی چیست؟

با مشاهده دقیق می توانید وجود دندان های اضافی را تشخیص دهید:

طولانی شدن رویش دندان های دائمی

اگر فاصله بین افتادن دندان شیری و دندان دائمی بیش از 6 ماه طول بکشد، ممکن است به وجود دندان اضافی مشکوک شود، زیرا این دندان می تواند از رشد دندان دائمی جلوگیری کند.

ناهنجاری در ظاهر دندان

ناهنجاری در شکل و اندازه دندان دائمی که در دهان کودک رشد می کند ممکن است نشان دهنده از دست دادن آن باشد.

بین دندان های جلویی فاصله وجود دارد

یکی دیگر از نشانه های دندان اضافه، فاصله زیاد بین دندان های جلویی کودک است که ممکن است نشان دهنده رویش دندان اضافی در نزدیکی ریشه دندان ها باشد.

مقدمه ای بر رویه های دندانپزشکی تکمیلی

گذاشتن دندان اضافی در کنار دندان های دیگر می تواند سلامت حفره دهان و دندان ها را به خطر بیندازد و عوارض ایجاد کند، بنابراین توصیه می شود با روش های زیر این عارضه را درمان کنید و از بروز عوارض مرتبط با آن جلوگیری کنید:

1- کشیدن دندان:

برداشتن دندان های اضافی به محل آن بستگی دارد اگر این دندان ها در جلوی دهان باشند و علاوه بر آنها دندان های شیری نیز وجود داشته باشد، ممکن است دندان های ثانویه کشیده شوند، اما در برخی موارد ممکن است دندان ها در پشت دهان رشد کرده باشند و فرد اقدام به کشیدن آنها کند. دندان های ثانویه در صورت از دست دادن دندان های شیری یا به هر دلیل دیگری قابل تعویض هستند بنابراین، برداشتن دندان های اضافی به محل، سلامت و تعداد دندان های موجود در دهان بیمار بستگی دارد البته برای اطلاعات بیشتر می توانید مقاله تاثیر نمک روی دندان را مطالعه کنید

2 - ارتودنسی;

یکی از روش های درمانی برای کوچک کردن و قرار دادن دندان ها در محل صحیح استفاده از ارتودنسی است. برای انجام درمان ارتودنسی ابتدا عکس برداری با اشعه ایکس انجام می دهیم تا رابطه موقعیتی بین دندان ها و ریشه ها مشخص شود.

دندان های اضافی

گاهی اوقات ممکن است بیمار یک دندان از دست داده باشد که در این صورت می توان دندان اضافی را به روش ارتودنسی جایگزین کرد. اما قبل از آن لازم است سلامت دندان و ریشه آن بررسی شود.

نقش دندانپزشک در جلوگیری از دندان های اضافی چیست؟

یکی از دلایلی که باعث می شود کودکان دندان های دائمی داشته باشند، ژنتیک است. این دندان ها ممکن است پس از تکمیل رویش دندان ها ظاهر شوند و والدین متوجه حضور آن ها نشوند. گاهی اوقات ممکن است دو دندان از یک دندان تکی رشد کنند که یکی از آنها دندان زائد و اضافی است. بنابراین به والدین توصیه می شود کودک خود را در سن 7 سالگی نزد متخصص ارتودنسی ببرند تا دندان ها یا سایر مشکلات موجود به موقع شناسایی شده و اقدامات درمانی لازم قبل از بروز عوارض و جدی تر انجام شود. مشکلات پیش می آید.

علل دندان های اضافی چیست؟

علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست، اما عوامل زیر ممکن است در بروز آن نقش داشته باشند:

1- وراثت

ژنتیک یکی از عواملی است که می تواند در بسیاری از بیماری های دهان و دندان مانند رشد بیش از حد نقش داشته باشد.

2- برخی بیماریها

مشکلات و بیماری های مادرزادی مانند شکاف کام و لب، سندرم گاردنر یا سندرم اهلر دانلوس نیز در ایجاد این بیماری موثر است. در ادامه به معرفی مختصر این بیماری ها می پردازیم:

شکاف کام و لب

شکاف کام و لب یک بیماری مادرزادی است که در آن لب، کام یا هر دو شکاف دارند. این بیماری علاوه بر اختلالات دندانی مانند نامنظم شدن یا رویش کامل دندان ها، می تواند به رشد دندان های اضافی نیز کمک کند.

سندرم گاردنر

سندرم گاردنر یک بیماری ارثی نادر است که باعث رشد غیر طبیعی سلول های بدن می شود. یکی از عوارض این بیماری رویش دندان های اضافی است.

سندرم Ehler-Danlos

این سندرم یک بیماری ارثی نادر است که باعث ایجاد اختلالاتی در بافت های همبند می شود که می تواند لثه ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد و به تشکیل دندان های اضافی کمک کند.

3- فعالیت بیشتر برخی از سلول ها

برخی از سلول ها بیش از حد فعال هستند و باعث رشد جوانه های دندانی اضافی می شوند.

دندان های اضافی چه عوارضی دارند؟

بیشتر دندان های دیگر باعث ایجاد عوارض می شوند، برخی از عوارض هایپردنشیا عبارتند از:

فاصله دندان ها

تجمع بیش از حد دندان ها در دهان

آنها دندان های کج دارند

درد و التهاب

عفونت هایی مانند التهاب لثه

دندان های دائمی به تعویق می افتد

اثر بدن دائمی است

تشکیل غیر طبیعی ریشه در دندان های مجاور

ضایعات کیستیک اطراف دندان

عدم رشد به موقع دندان های شیری

چه زمانی برای دندان های اضافی ارتودنسی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر فردی متوجه دندان‌های اضافی، به‌ویژه آن‌هایی که با دندان‌های اطراف همخوانی ندارند، دید، باید به دندانپزشک مراجعه کند. به طور کلی در مورد تورم یا درد دهان با دندانپزشک مشورت کنید تا در صورت لزوم ارتودنسی اضافی انجام شود. اگر متوجه شدید که دندان های دائمی کودکان دیر رشد می کنند یا فاصله زیادی بین دندان های دائمی وجود دارد. به خصوص دندان های جلویی باید با دندانپزشک مشورت کنید. البته برای اطلاعات بیشتر می توانید مقاله علائم دیابت در دهان را مطالعه کنید.

دندانپزشک می تواند هیپردنشیا را طی یک معاینه معمولی یا اشعه ایکس تشخیص دهد. برخی از مطالعات نشان می دهد که تشخیص زودهنگام دندان های اضافی منجر به بینایی بهتر برای افراد مبتلا به هایپردنشیا می شود.

دندانپزشک می تواند این مشکل را در کودکان زیر 2 سال تشخیص دهد. با برداشتن دندان های اضافی، معمولاً هر گونه ناراحتی برطرف می شود. اگر دندان‌های اطراف کج شده یا تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، کار دندانپزشکی و ارتودنسی اضافی می‌تواند این مشکلات را برطرف کند.

رجوع به مقاله: https://drsheidaclinic.com/